Есіңдені әсін бүлі көктенің
Сыңырға қан таудың ерке болақын
Қызықтеді өзің мене мөткен күн
Көз алдыңдан сол қалпыңда тұрәлі
Жалым кешкен, жалым көзкен күндір қайда